Wieś położona na południowo – zachodnim skraju gminy Lubycza Królewska. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1676 roku. Do I rozbioru Polski była wsią królewska, wchodzącą w skład starostwa rzeczyckiego. Jej nazwa pochodzi od istniejącej tutaj huty szkła. W wyniku rozbiorów polski Huta Lubycka znalazła się pod zaborem austriackim.
W 1787 roku została nadana wraz z całym starostwem rzeczyckim Edwardowi Romanowskiemu, w drodze wymiany za warzelnie soli w Kossowie. Wioska położona była na trakcie pątniczym prowadzącym do pobliskiego monastyru o.o Bazylianów pod Werchatą.
Warto zobaczyć źródełko z pamiątkowym krzyżem. We wsi znajduje się węzeł szlaków turystycznych. Można stąd wędrować szlakiem czerwonym wolnościowym i żółtym p.o. Goraje na wzgórze Krągły Goraj, szlakiem niebieskim centralnym na wzgórza Długi Goraj i wielki Dział.
Autor: Edward Słoniewski, www.zamosc.pttk.pl
