Drewniana cerkiew greckokatolicka pw. św. Bazylego Wielkiego jest najbardziej znanym zabytkiem Bełżca. Została zbudowana w 1756. Po wojnie cerkiew przestała pełnić swe funkcje liturgiczne, została wyremontowana z myślą o zorganizowaniu w niej galerii. Od 2007 r. artyści z całej Polski uczestniczą w plenerach malarskich organizowanych przez Urząd Gminy w Bełżcu a ich prace wystawiane są w cerkwi.
Cerkiew w Bełżcu zbudowana jest z bali sosnowych w konstrukcji zrębowej na podmurówce z kamienia, z prezbiterium zwróconym na południe. Cerkiew jest trójdzielna, składa się z prezbiterium, nawy głównej i niewielkiego babińca. Prezbiterium powstało na planie wydłużonego czworokąta, łączy się z nim od wschodu prostokątna zakrystia, o długości równej długości prezbiterium. Kwadratowa nawa główna jest szersza od prezbiterium z jednej i od babińca z drugiej strony.
