Obszar ten pokrywa gruba warstwa lessu zalegająca na kredowych skałach wapiennych. Występują tu liczne, długie i głębokie na 20 metrów wąwozy, których zbocza porośnięte są grądami. Najbardziej efektowne i malownicze sieci wąwozów występują między Batorzem i Turobinem oraz w tzw. Piekiełku pomiędzy Szczebrzeszynem a Kawęczynkiem. Najwyższe wzniesienie Roztocza Zachodniego wynosi 343 m n. p. m (Dąbrowa). Dla Roztocza Zachodniego charakterystyczne są również faliste krajobrazy pól uprawnych, tworzące tzw. “szachownice pól” z wyraźnymi progami miedz, zapobiegających erozji. Różnorodność i bogactwo przyrodnicze tych ziem spowodowały utworzenie Szczebrzeszyńskiego Parku Krajobrazowego. Długość I etapu szlaku wynosi 100 km. Pod względem technicznym odznacza się on średnim stopniem trudności. Prowadzi w większości drogami asfaltowymi. Szlak bierze początek na wys. 248 m n.p.m. a kończy na 230 m n. p. m.
