Lubycza Królewska – folder turystyczny [PDF]

Planując wycieczki po Roztoczu warto zatrzymać się w gminie Lubycza Królewska.

Gmina Lubycza Królewska jest usytuowana na pograniczu Roztocza Wschodniego, Grzędy Sokalskiej i Równiny Bełskiej. Jej obszar charakteryzuje się urozmaiconą rzeźbą terenu, licznymi źródłami oraz bardzo bogatą szatą roślinną i fauną. Duże kompleksy leśne sprawiają, że stężenie jodu w okolicy należy do jednego z największych poza wybrzeżem. Przez najbardziej atrakcyjne tereny prowadzą turystyczne szlaki piesze i rowerowe.

Folder do pobrania w PDF:

Lubycza_Krolewska_folder_2018

Cerkiew w Hrebennem, fot. Katarzyna Jaremczuk

Okryte lasami wzgórza roztaczają nad okolicą niezwykłą aurę tajemniczości. Tutaj znajduje się najwyższe wzniesienie w województwie lubelskim – wzgórze ostańcowe Krągły Goraj – 388,7 m n.p.m. Wokół niego znajdują się pozostałości burzliwej historii tych terenów -bunkry tzw. „Linii Mołotowa”. Jest to system bunkrów zbudowanych w czasie II wojny światowej przez armię radziecką na granicy ziem polskich zajętych przez ZSRR i Rzeszę Niemiecką. By je zobaczyć, warto wybrać się na fragment najdłuższego szlaku pieszego na Roztoczu – Szlaku Centralnego oznakowanego kolorem niebieskim. Jest to odcinek Lubycza Królewska – Huta Lubycka – Wola Wielka – wzg. Wielki Dział – Horyniec Zdrój.

Atrakcją unikalną w skali światowej, która znajduje się na terenie gminy jest stanowisko geologiczne z fragmentami skamieniałych drzew w Siedliskach. We wsi znajduje się jedyne w Europie muzeum, gdzie można je zobaczyć. Znajdują się tu okazy skamieniałych drzew liczących kilkanaście milionów lat. Muzeum w Siedliskach utworzono z inicjatywy mieszkańców tej miejscowości, środowiska naukowego Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i Urzędu Gminy w Lubyczy Królewskiej. Dzięki tym działaniom objęto ścisłą ochronną rzadko spotykane na świecie skamieniałe sekwoje. W celu objęcia ochroną tego bogactwa geologicznego i niezniszczonej jeszcze przyrody na tym obszarze, czynione są starania na rzecz utworzenia Geoparku „Kamienny las na Roztoczu”.

Wspaniałymi miejscami do odkrycia są rezerwaty przyrody: „Machnowska Góra” i „Korhynie” z rzadką roślinnością oraz „Jałowce Lubyckie” ze wspaniałymi jałowcami. W rezerwacie „Jalinka”, który znajduje się na terenie Południoworoztoczańskiego Parku Krajobrazowego w okolicy Siedlisk, podziwiać można naturalne stanowisko grądu z udziałem jodły oraz rzadkich gatunków runa leśnego.

Dziedzictwem kulturowym gminy są przede wszystkim zabytki sztuki sakralnej – pozostałości po wielokulturowej historii tych terenów. Najcenniejszym zabytkiem jest drewniana cerkiew z XVII wieku pw. św. Mikołaja w Hrebennem. Cerkiew zbudowana została w latach 1697-1700, i przebudowana w 1882.

Cerkwie z początku XX wieku znajdują się w Korniach, Siedliskach, Machnowie Starym i Żurawcach. Zabytkowe dzwonnice spotkamy w Hrebennem, Siedliskach, Korniach, Mostach Małych i Kniaziach. Cennymi zabytkami są również cmentarze w Kniaziach, w Korniach, Wierzbicy i Żurawcach. Na cmentarzu w Hrebennem spoczywa jeden z poetów ludowych zachodniej Ukrainy Aleksander Kozłowski. Na cmentarzu w Siedliskach spoczywa książę Paweł Sapieha. Godne obejrzenia są również kościoły rzymskokatolickie w Lubyczy Królewskiej i Siedliskach. Wyraźnymi śladami dziejów lubyckiej ziemi są liczne krzyże z kamienia brusieńskiego rozsiane na terenie całej gminy. Najwięcej napotkamy ich w Hucie Lubyckiej.

Dla rowerzystów utworzony został szlak rowerowy ”Nad Sołokiją” oznakowany niebieskimi znakami o długości 21 km. Szlak prowadzi z Lubyczy Królewskiej do Zatyla.

Przygraniczny charakter gminy powoduje, że świetnie rozwijają się kontakty z ukraińskimi sąsiadami. Od kilku lat organizowany jest Międzynarodowy Roztoczański Rajd Rowerowy. Jego uczestnicy z rowerowych siodełek podziwiają piękno roztoczańskiej przyrody po obu stronach granicy.
foto: Cerkiew w Hrebennem, Skamieniałe drzewa w Siedliskach, Bunkier „Linii Mołotowa”.