Początek trasy – parking przy ratuszu – siedzibie Urzędu Miasta i Gminy Narol
Wyjeżdżamy spod ratusza, kierujemy się drogą asfaltową w kierunku Lubaczowa. Po przejechaniu ok. 1km. skręcamy w drogę w lewo do miejscowości Krupiec a następnie kierujemy się na Łówczę.
Wjeżdżając drogą do Łówczy, po lewej stronie drogi, w dole, mijamy potok Łówczanka, po prawej pomnik milicjantów poległych w 1945 roku w obronie miejscowego posterunku zaatakowanego przez UPA. Na pamiątkowej tablicy widnieje napis: “Cześć i chwała funkcjonariuszom Milicji Obywatelskiej posterunku w Łówczy poległym dnia 28 marca 1945 roku w walce z bandami UPA. W XXX rocznicę powołania MO społeczeństwo p-tu lubaczowskiego. Październik 1974 rok.”
Jesteśmy na krzyżówce, kierujemy się w prawo do Płazowa (na kierunkowskazie 3 km), na wprost, wśród lip stoi przydrożna kapliczka. Po lewej, w dali, samotny krzyż. Przejeżdżamy, po prawej wśród olszyn przechodzących w zagajnik sosnowy. Po lewej stronie drogi, poniżej kamiennego krzyża znajduje się źródełko, w którym można zaopatrzyć się w czystą wodę. Przed nami tablica informująca, że już wkrótce wjedziemy na teren wsi Płazów, w dali widać już jej pierwsze zabudowania.
Po prawej mijamy przydrożną kapliczkę. Wyjeżdżamy na drogę krajową nr 865 z Jarosławia do Bełżca, skręcamy w prawo, następnie w lewo, kierując się na Rudę Różaniecką (4km). Na wschód od wspomnianej drogi krajowej, stoi zabytkowy, murowany kościół parafialny p.w. Św. Mikołaja Archanioła, poświęcony i oddany do użytku w 1822 roku. Obok kościoła stoją dwie XIX-wieczne dzwonnice. Całość otoczona jest kamiennym murkiem z bramką z XIX wieku i wieńcem starych drzew. Przed kościołem stoi pomnik wzniesiony w X rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę (1918-1928). W pobliżu kościoła tryska obfite źródełko. Obok w centrum wsi w czasie okupacji niemieckiej znajdował się obóz pracy przymusowej dla Żydów. Po przeciwnej, zachodniej stronie drogi krajowej stoi murowana cerkiew greckokatolicka wybudowana z cegły w 1936 roku.
Jedziemy drogą prowadzącą do Rudy Różanieckiej, wśród lasów sosnowych i pól, na których pojawiają się miejscami kamienne krzyże. Na skraju lasu, około 300m na południe od drogi znajduje się cmentarz żołnierski z I wojny światowej. Na horyzoncie Ruda Różaniecka.
Dojeżdżamy do pięknego zespołu pałacowo – parkowego. Bruniccy wznieśli w tym miejscu wspaniały pałac, który niestety nie zachował się do naszych czasów. Na przełomie XIX i XX wieku prawdopodobnie na starych fundamentach Wattmannowie wybudowali nowy, murowany pałac. Został on w latach międzywojennych rozbudowany. W obiekcie po licznych remontach mieści się od 1960 roku Dom Pomocy Społecznej. Do zespołu pałacowego należy dawny dwór, stanowiący od końca XIX wieku oficynę pałacową. Całość obiektów otacza park podworski z przełomu XVIII i XIX wieku ze stawami. W składzie florystycznym parku dominują krajowe gatunki liściaste, zwłaszcza fragmenty olsu na licznych wyspach, groblach i na obrzeżach stawów. W najbliższym otoczeniu pałacu przeważa klon i jesion. Za wsią Ruda Różaniecka skręcamy w prawo. Znajdujemy się na południowej granicy Parku Krajobrazowego Puszczy Solskiej. Jadąc dalej w kierunku Huty Różanieckiej, przejeżdżamy obok największego w powiecie lubaczowskim, kompleksu stawów rybnych.
W Rudzie Różanieckiej hodowano ryby jeszcze zanim tutejsze stawy stały się własnością Brunickich i Wattmannów. Baron Hugo von Wattmann specjalizował się w hodowli pstrągów i karpi. Za jego czasów w latach międzywojennych na bagnach i torfowiskach powstało około 10 stawów. Obecnie w Rudzie Różanieckiej działa gospodarstwo rybackie, pracujące na bazie zespołu stawów hodowlanych. Za stawami skręcamy w prawo, w dobrą drogę asfaltową, łączącą Rudę Różaniecką z Narolem. Kierujemy się w stronę Narola, po drodze mijając m.in. rezerwat „Las Bukowy”(po lewej) i „Górę Grochy” (po prawej). Ten odcinek trasy V opisany został przy trasie I.
